چیا گیاهی است یک‌ساله از سرده نو خانواده نعناعیان. این گیاه بومی آمریکا مرکزی است. این گیاه را برای مصرف دانه آن می‌کارند، گرچه خود گیاه کاربرد تزئینی هم دارد.
چیا از نظر تجاری بیشتر به علت دانه‌های آن کاشته می‌شود. دانه‌های چیا سرشار از اسید های چرب امگا 3 است. از دانه‌های چیا می‌توان ۲۵ تا ۳۰ درصد روغن استخراج کرد. از جمله اسید آلفا لینولنیک (ALA). روغن دانه‌های چیا تشکیل شده‌است از حدود ۵۵ درصد امگا ۳، هجده درصد امگا ۶، حدود شش درصد امگا ۹ و حدود ۱۰ درصد چربی‌های اشباع شده.
به‌طور معمول، دانه‌های چیا به شکل بیضی کوچک هستند با قطر حدود یک میلی‌متر. دانه‌های چیا در رنگ‌های گوناگون از جمله قهوه‌ای، خاکستری، سفید، سیاه و سفید، و لکه‌لکه رنگ نیز یافت می‌شوند. دانه‌های چیا آب‌دوست هستند و قادرند تا ۱۲ برابر وزن خود را آب جذب کنند.
دانه چیا سرشار از فیبر، پروتئین، اسیدهای چرب امگا-۳، امگا-۶ و امگا-۹، ویتامین‌های C و B و مواد معدنی مانند کلسیم، آهن، منیزیم و روی است. این خصوصیات غذایی باعث شده که دانه چیا به عنوان منبع انرژی قابل توجه، حامی سلامت قلب و عروق، کنترل قند خون، افزایش احساس سیری، و حمایت از سلامت استخوان‌ها و رشد عضلات شناخته شود.
نقد و بررسی وجود ندارد.